OYUN BİTTİ | 2
"Bana yaptığın iyilikleri öğrendiğimde ben sadece vicdanımla baş başa kaldım... Yoktun.. Kızmak için, bağırmak için ne de acısını çıkartmak için... Sadece yoktun.. Gerçek bu kadar basit ve bu kadar saçmaydı. O gün giderken yüzüme bakmayarak bana en büyük cezayı verdin. Bende yine her zaman ki gibi tutunduğum tek bir gerçeğe tutundum; aramızdaki o saçma OYUNA... Bir şeyleri ileride de olsa başlatacak sebebim vardı. Sadece bir umut..."
Cansu'nun düzensiz nefeslerini boynunda hissettiğinde kollarıyla onu sımsıkı sardı. "Bırakmayacağım. Sen bırak dedikçe ben daha sıkı sarılacağım." Konuşmaya zorlanırken derin bir nefes daha aldı. "Tam duygularımı bastırdığımı sandım. Sen çıkıp geldin. Tekrardan öfkelendin, Tekrardan gülümsedin ve dünyada milyarlarca insan varken.. Ben gittim ikinci kez yine sana âşık oldum."
Unfold
Bu gün anneler günü. Sokaklar, caddeler ve bütün çiçekçiler seni bana hatırlatıyor ve sen yine bu senede yoksun. Her sene olmadığın gibi. Anne kelimesi o kadar ağır bir vasıf ki, hiç senin üzerine koymayı başaramadım. Yakıştıramadım.. Ama yine de olsaydın keşke.. Hiç bir şey demeseydim. Sadece sana baksaydım ve sen gözlerimden anlasaydı……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……